Interview met prepster Tamara

Deze keer eens een prepster aan het woord. Want ook preppers zijn bij de Andere Economie helemaal op hun plek.

Tamara bij een deel van haar voorraad

• • Wie ben je en hoe woon je? 

Hoi! Ik ben Tamara, een 32-jarige alleenstaande mama van een 3-jarig zoontje, geboren, en na wat omzwervingen weer woonachtig, op het mooie Zeeuwse Walcheren. 

• • Woon je in zo’n mooie Zeeuwse Boerderij?

Helaas niet, maar gelukkig kan je van een gewone rijtjeswoning ook je echt eigen stekkie maken. 

• • Hoe is het preppen bij jou begonnen? 

Ik leef eigenlijk al zolang ik me kan herinneren als minima, ook thuis hebben we het nooit echt breed gehad dus het creatief leren omgaan met weinig is er met de paplepel ingegoten.

Mijn moeder had er bijvoorbeeld echt een sport van gemaakt om op de markt zo goedkoop mogelijk een leuke outfit te scoren, om vervolgens inwendig te lachen als rijkere kennissen haar complimenteerden en er vervolgens achterkwamen hoe weinig het eigenlijk had gekost.
Maar goed, gaandeweg wordt je steeds creatiever; spullen bewaren voor hergebruik, aanbiedingen inslaan, experimenteren met maaltijdsamenstellingen als je niet meer zoveel in huis hebt, rommelmarkten en kringloopwinkels afstruinen, en later natuurlijk de vele verkoop-, ruil-, en weggeefhoeken op social media.

Tel die minima-ervaring op bij een liefde voor de natuur, een voorliefde voor het verleden, natuurvolkeren en spiritualiteit in de zin van verbondenheid en als je dan weet dat ik veel nadenk over de dingen… Dan kon het niet anders. Dit ben ik!  Al die kanten van mij, al die interesses hebben veel raakvlakken met de Andere, of moet ik zeggen, de Originele, Economie.  

Ik ben een prepper, sta met liefde in de moestuingrond te wroeten en verzamel graag mijn voedsel en geneeskrachtige planten in het wild. ik heb met regelmaat, kleinschalig, kippen en konijnen gehouden die uiteindelijk op tafel belanden. 

De laatste tijd nog verdiep ik me, meer dan ik al deed, in in oude en traditionele technieken op verschillende vlakken. Leven in het wild, tuinbouw, voedselbereiding, en huiden looien. Eigenlijk kan je zeggen; hoe meer ‘oer’, hoe interessanter ik het vind.

Tamara met haar boeken. Kennis is macht!

 

• • Wat is je droom?

Mijn ultieme droom zou zijn om een eigen eiland of lap grond aan de kust van Canada te hebben om zoveel mogelijk zelfvoorzienend te gaan leven maar die droom is wel érg ongrijpbaar.  Een klein tikje realistischer dan maar; een leuke woonboerderij met flinke schuur en goede lap grond, waar ik verschillende van mijn voorliefdes kan combineren met mijn neiging om kennis te willen delen. Een deel van de schuur en een stukje grond aanbieden voor workshops, cursussen en bijeenkomsten op het gebied van natuur, koken, survival, en spiritualiteit, een stuk combinatie pluktuin/kruidentuin/oogst-moestuin waar men voor een kleine bijdrage zelf een boeket, maaltijdkrat e.d kan verzamelen, een mini-kinderboerderijtje erbij met een soort eet/koffiehuisje passende bij de rest van het aanbod. Zeg maar een beetje een all-in-one natuurleven locatie, dat lijkt me echt super.

• • Wat doe jij echt anders dan je buren en familie?

Ik denk dat het feit dat ik een prepper ben, en er niet vies van ben om mijn voedsel direct van de oorsprong te verkrijgen, wel de twee grootste verschillen zijn tussen mij en mijn directe omgeving. Natuurlijk hebben zij ook wel wat voorraad in de kasten, wie niet, maar zoiets als water, wat toch met het opendraaien van een kraan altijd beschikbaar is, zullen zij niet snel bij stilstaan om dat voorradig te hebben voor het geval dat. Moeite doen voor je eten in plaats van het gewoon even in de supermarkt te kopen, waarom zou je? Nouja, zij zijn gewoon een deel van de gemiddelde moderne westerse mens. Eerlijk is eerlijk, we hebben hier een luxeleventje wat voorzieningen in de meest basic levensbehoeften betreft, en dan ook nog op een relatief veilig stukje aardbol.

• • Heb je een leuke anekdote die hier iets mee te maken heeft?

Ik heb het, gelukkig, nog niet meegemaakt dat er levensbehoeftes in gevaar kwamen en het verschil in voorbereid zijn echt zichtbaar was, maar ik vind het wel grappig om te zien hoe vaak mijn EDC (Every Day Carry) tasje al kleine noden van anderen heeft opgelost. Een pleister hier, een pijnstiller daar, een veiligheidsspeld om een knoop te vervangen, een stukje koord om snel wat vast te zetten wat bijna van een fiets afviel. Ik wacht eigenlijk nog op de keer dat de opgevouwen vuilniszak eruit komt om iemand tot poncho te dienen.

• • Heb je jezelf bepaalde doelen gesteld?

Eigenlijk ben ik een ramp met mezelf doelen stellen, ik raak soms nogal snel afgeleid, dus aan strakke ultimata doe ik liever niet. Er zijn wel een paar doelen waar ik me op dit moment op richt. Ik wil eind van dit jaar in elk geval voor drie maanden voorzien zijn aan noodvoorraad wat betreft water en eten, en bij voorkeur ook de voorraden op gebied van hygiëne en warmte wat meer op orde hebben. Dat is al een uitdaging op zich met het tempo waarop het momenteel aangevuld wordt. We pas verhuisd, waardoor er een nieuwe moestuin opgestart moet worden, en ik wil een vuurkuil in de tuin aanleggen om ook daarop te kunnen gaan koken.

Daarnaast ga ik, nu hij er oud genoeg voor begint te worden, mijn zoontje langzaamaan wat meer betrekken in bepaalde dingen. Hij ‘helpt’ me wel al met de voorraad, in de moestuin en met het verzamelen van sommige dingen uit de natuur, maar we gaan nu ook kampeer uitjes doen, ik wil hem de eerste onverwisselbare eetbare planten leren herkennen, en we gaan met enige regelmaat calamiteitenoefeningen doen, met name brandoefening (uitgangen vinden), overstroming (naar zolder gaan), voorzieningenuitval (weg vinden in het donker, warm blijven, alle dingen die ik ineens anders moet doen in huis) Natuurlijk alles wel spelenderwijs.

• • Wat is je motivatie? Waarom doe je dit?

Het preppen is voor mij vooral een veilig gevoel; altijd voedsel in huis en alle andere benodigdheden om toch redelijk normaal en comfortabel te kunnen blijven leven in geval van een kleine of grote calamiteit, natuurlijk voor mezelf, maar vooral voor mijn zoontje.

Daarnaast heb ik niet zo’n blind vertrouwen in onze overheid bij een grote ramp, naast dat ik er van nature al niet erg van houd om afhankelijk van anderen te zijn, dus alles wat ik zelf heb en/of kan is weer een stukje meer onafhankelijkheid. De kennis en skills die ik opdoe op allerhande gebieden, valt grotendeels meer onder de noemer ‘hobby’ voor mij.

Dat het dan weer kan helpen in noodsituaties is erg mooi meegenomen, kennis kun je nooit teveel hebben. En het is natuurlijk steeds weer een stapje in de richting naar de zelfvoorzienende droom, win-win-win dus.

• • Waar bereidt jij je op voor?

Ik bereid me vooral voor op kleinere calamiteiten; gas- of waterstoring, stroomuitval, en dan niet van een paar uurtjes maar langduriger. Zeker als dat midwinter gebeurt ben je niet blij.

Ergens diep weggestopt zijn ook de minder snel voorkomende scenario’s bijna allemaal wel eens de revue gepasseerd, met vooraan het scenario ‘overstroming’… Tja, ik woon in Zeeland, hoor regelmatig de verhalen, het zit haast in mijn DNA!

Ook situaties als een ingestorte economie, gevolgen van een oorlog (zowel direct als indirect), de mini-ijstijd waar nu zoveel over te doen is, wat-als-er-een-supervulkaan-klapt?, een onstopbare pandemie… Het kan allemaal gebeuren!

Aliens en zombies? Dat laat ik in het midden.

• • Hoever wil je ermee gaan en wat denk je dat haalbaar is?

Ik heb eigenlijk geen idee hoe ver ik wil gaan, het is een ontwikkeling, een groeiproces. Als ik zou merken dat ik er angstig van word, of het mijn leven echt op een negatieve manier zou gaan beïnvloeden, is het klaar.

Nee, een nucleaire shelter hoef ik niet te hebben. Een leuke bugout locatie waar we ook nog eens gewoon naar op vakantie zouden kunnen, zou ik nog wel zien zitten, maar dat én die boerderij-droom verwezenlijken wordt hem denk ik niet.

• • Hoe groot acht je de kans dat er echt iets gaat gebeuren?

Zoals de mensheid momenteel bezig is, en als ik kijk naar signalen op verschillende gebieden betreffende de aarde (klimaat, onrust in vulkanen, virusresistenties e.d.) denk ik dat de kansen op een grootschaliger ramp gestaag aan het groeien zijn.

Of dat nog in mijn leven zal zijn? Misschien nog niet de “big kaboom” maar langzaamaan krijg ik wel het gevoel dat ik nog wel wat van de ‘kleinere’ voorlopers mee zal gaan maken. Maak ik me daar druk om? Eigenlijk niet echt, wat komt dat komt, en dan is het aan ons of we buigen of  breken.

• • Je hebt een zoontje, maakt dat het af en toe lastiger? 

Ik merk wel dat sommige zaken wat gecompliceerder zijn als je een jong kind onder je hoede hebt. Zou ik alleen zijn, dan zou ik er bijvoorbeeld sneller voor kiezen om gewoon zonder vooropgezet plan de boel de boel te laten en te vertrekken als de boel escaleert.

Met een kleine op sleeptouw ben je toch beperkter in je beweging en mogelijkheden; meer benodigdheden mee te nemen, je reistijd wordt beperkter, moet je verborgen blijven wordt het ook een grotere uitdaging.  Vertrek is nu dus ook verschoven naar Plan Z, zolang het maar enigszins mogelijk is zullen we het thuis uitzingen. Dat is voor hem ook prettiger, er veranderd al genoeg op zo’n moment, maar dan heeft hij in elk geval nog zijn vertrouwde omgeving en spulletjes.

Hij is sowieso al wat gevoelig voor veranderingen en onverwachte situaties, dat is ook een van de redenen dat ik nu al begin met hem erbij betrekken, zodat zo’n situatie niet als een complete verrassing komt voor hem. Hij is nu nog de leeftijd dat hij het al lang leuk vind, zolang ik hem maar bij dingen betrek, Hoe dat zich in de toekomst ontwikkeld blijft natuurlijk afwachten. 

• • Heb je nog tips voor de lezers?

Tja, tips heb ik te over, maar de grootste blijft toch wel; zorg dat je op z’n minst de basics hebt om het in elk geval een aantal dagen thuis uit te zingen. En; sla in wat je normaal ook lekker vind, tegen heug en meug eten in een een crisis is ook niet erg moraalbevorderend.

• • Laatste vraag Tamara! Wat is je favoriete gadget of handig hebbedingetje waarvan je vind dat elke prepper het eigenlijk zou moeten hebben?

Om eerlijk te zijn, ik ben niet zo van de gadgets! Alhoewel mijn survivalmessen wel erg goed zijn. Ze zijn sterk en redelijk multifunctioneel. Het liefst had ik nu gezegd “de lifestraw waterfilters van Sawyer” maar die heb ik nog niet. Ik ben ervoor aan het sparen dus ze komen heus wel een keer. Daar kan ik me al op verheugen!