in

Interview met Diane Hobbelen

Zelfvoorzienend in Hongarije

Diane Hobbelen, gelukkig met haar bijzondere leven

Diane en Tonnie Hobbelen, geweldige warme mensen die hun eigen plan trekken op hun eigen lapje grond in het noorden van Hongarije.

Bijzondere mensen vooral. Levend van de moestuin, slacht en het plukken van paddenstoelen en kruiden in de natuur.

Extra inkomsten zijn natuurlijk nodig en daar komen ze aan door producten te verkopen en sinds een paar dagen ook in het winkeltje in deze website.

Het winkeltje

Lees en geniet mee van het leven zoals velen het graag zouden willen leven!


Diane Hobbelen, gelukkig met haar bijzondere leven

Sinds wanneer wonen jullie in Hongarije?

Sinds Juni 2005

En hoelang leven jullie al zelfvoorzienend? Dat was vast niet vanaf dag één?

Al met al nu al een heel tijdje. Zoiets groeit en heb je niet binnen een weekje of zelfs een jaar voor elkaar.

In het begin dat we hier waren zouden we samen met vrienden en een Hongaar huisjes gaan verhuren. Met de mogelijkheid om paard te rijden etc. We zouden ons dus richten op het toerisme maar dat werd niks door allerhande toestanden.

Tonnie en ik zijn er uit gestapt en toen moesten we iets anders bedenken. We zijn samen nog even bezig egweest om een camping op te zetten maar dat liep ook op niets uit. De Europese regelgeving kwam er toen net door en gooide roet in het eten. Teveel regels en verplichte investeringen voor een kleine camping, dat was het gewoon niet waard.

Na nog eens goed nadenken over wat wij belangrijk vonden hebben we toen besloten om voor onszelf te gaan zorgen. Voor zover mogelijk en met een kleine uitkering die net voldoende was voor de standaard rekeningen en heel basic mee te overleven. Dan vraag je je wel even af of we dat echt aandurven…

Wij durfden!

Van niks zijn jullie uitgegroeid naar een kleine boerderij! Hoeveel dieren hebben jullie momenteel en zijn ze alleen om te knuffelen of ook om van te leven?

De hoeveelheid dieren wisselt. Op dit moment hebben we best wat beestjes.
Honden, 4 stuks (Kira als pup over hek gegooid in onze tuin. Max oude border collie komt uit Nederland van mensen die er niet meer voor konden zorgen. Lili is hier blijven plakken van een vriendin. Toto heb ik zelf voor gekozen.).
Katten, 5 stuks (Jinks van de straat geplukt als kitten. Die werd zwanger voor we haar konden laten steriliseren. Daar hebben we de witte nog van  over gehouden. Willie gevonden op straat en is geadopteerd door jinks als kitten. En dan nog een grijze korthaar en een half langhaar. Een gedumpt door het hek. De ander gevonden op straat.)
Schapen, 2 stuks. Voornamelijk voor de wol, lammeren en melk. Dit jaar echter alleen wol. Ze hebben dit jaar vakantie gekregen en hoeven niet te lammeren omdat ze iedere keer tweelingen hadden en zelf er onder gingen lijden.
Geiten, 8 stuks. Als het goed is zijn alle dames zwanger. Die zijn er voor melk en vlees.Ook de huiden worden vaak gebruikt
En dan zijn er nog kippen en eenden. Die leggen eitjes die we zelf eten maar ook gebruiken en soms eten we een kipje of een eend.
Bij ons loopt alles buiten en heeft de ruimte. Biologischer bestaat gewoon niet. Natuurlijk zijn er stallen en verblijven waar ze in kunnen schuilen. De dieren zijn gelukkig en gezond en hebben een heerlijk vrij leven. Zo hoort het en dat merk je aan alle producten. Van wol tot vlees, alles is gewoon van betere kwaliteit.
En knuffelen is heel leuk maar als je ervan moet leven is het soms zaak niet al te gehecht te raken. Dat wil echter absoluut niet zeggen dat we niet dol op de beesten zijn. We zijn ervan afhankelijk dus zorgen we er heel erg goed voor.

Wat was moeilijk om te leren?

Het vreselijkste vonden wij het leren slachten. Het dood maken van je eigen dieren is heel emotioneel. een kip of eend lukt nog wel hoewel ik daar ook altijd wat moeite mee heb.
De geiten en schapen hebben we heel lang door iemand anders laten doen. Zo leerden wij stapje voor stapje door mee te kijken en helpen. In de eerste instantie was het al een hele opgaaf om er van begin tot eind bij te blijven.
In het begin kon ik dat niet want ik voelde me een verrader tegenover de dieren waar ik voor gezorgd had vanaf de geboorte. Wel het dier uit de wei halen en absoluut mijn eigen vlees willen, maar weg lopen op het moment van dood maken, zo ging het in het begin. Tonnie kon er veel beter mee omgaan maar had wel hulp nodig bij de slacht want helemaal alleen is het een zware klus.
Hongaren op het platteland zijn met slachten opgegroeid en willen best helpen. Zodoende kwam een goede Hongaarse vriend van ons bij elke slacht langs en leerde Tonnie de kneepjes van het vak.
Omdat ik mijzelf een verrader vond ben ik stapje voor stapje steeds verder gegaan en er uiteindelijk bij gebleven. Dat is echt even uit je comfortzone stappen en even stevig slikken.
Toen kwam er een jaar dat onze vriend door omstandigheden niet kon komen. Ik wilde er geen ander bijhalen om te helpen. Een vreemde bij de dieren gaf ze veel stress merkten we en dat wilden we juist voorkomen.
Dat jaar hebben we al onze moed bij elkaar geschraapt. We hadden op dat moment een agressieve ram die niet meer te hanteren was in de groep. Dat was het eerste schaap wat we echt zelf hebben gedaan.
Nu doen we alles zelf, in alle rust met de nodige emoties en respect voor het dier. Het went nooit en het is nooit iets om met plezier naar uit te kijken of vrolijk op terug te kijken.
Verkopen van een dier is voor mij geen optie omdat veel geiten en schapen vaak alleen ergens aan een ketting belanden als graasmachine tot ze geslacht worden. Dat vind ik geen fijn idee.Je wilt toch dat ook de slachtdieren een fijn leven hebben.
Kippen verkoop ik soms wel als ik er veel heb. Uiteindelijk verkopen we bijna dagelijks de verse eieren en dat loopt heel goed.
Eenden zelden, alleen als ik de mensen ken en weet dat ze hun eenden niet vol malen voor een dikke lever zoals men in Frankrijk doet met ganzen. Dat gebeurt hier nog altijd.
Verder moet je vooral flexibel zijn, willen leren en durven doen. Er gebeuren altijd dingen die je niet gepland hebt. Dierenartsen zitten niet om de hoek, dus ook daarom moet je veel in leren om je dieren in geval van nood zelf te verzorgen of uit hun lijden te verlossen.
Ik wordt nu door anderen in het dorp geroepen als er een geit of schaap moet bevallen en de dierenarts verwijst dorpelingen naar mij door voor dat soort klussen als hij zelf verhinderd is.
Je leert om een soort duizendpoot te worden.

Wat heb je jezelf voor skills aangeleerd?

Schapen en alpaca’s scheren, zelf slachten, groente kweken, zelf dingen repareren,
wol spinnen, weven, horsehair hitching, hoeven bekappen, melken, kaas maken, wecken, inmaken, bomen verzorgen, paddestoelen zoeken, kruiden verzamelen, wol verven. zeep maken, loog maken van houtas, klei uit de grond geschikt maken om mee te kleien, klei  bakken in een zelfgebouwde kiln, bouwen met leem, dieren verzorgen, voelen hoe een lam in de baarmoeder ligt door je hand in de moedergeit te steken, aandoeningen herkennen en verhelpen en onderhandelen over de prijs van bijvoorbeeld hooi
Maar ook zelf dingen bouwen van niks zoals onze kas van ramen die we overal bij elkaar gescharreld hebben. Nu wil ik met leem gaan bouwen en daar beginnen we als het goed is mee zodra het lekker weer is buiten.
We hebben geleerd hoe onze tegelkachel te onderhouden en repareren. We kunnen er, als we willen, nu ook zelf een bouwen. Je huis warm houden met hout is ook iets heel anders dan de thermostaat omhoog of laag te zetten dus we hebben geleerd de kachel op de juiste manier aan te steken en brandend te houden. Het klinkt zo eenvoudig soms!
En die verrekte Hongaarse taal, leer dát maar eens! De op twee na moeilijkste taal ter wereld! Maar we kunnen ons goed verstaanbaar maken, dat is het voordeel van veel met de Hongaren omgaan. We moeten wel!
Ruilhandel dat is voor sommigen vast ook even wennen maar dat leer je snel genoeg. Ik heb onlangs geholpen met een lastige bevalling, krijg ik dan weer een bijenvolkje voor terug!

Waar haal je je kennis vandaan?

Voornamelijk van het internet. Youtube is absoluut favoriet!
En natuurlijk gewoon uit boeken. ik heb ondertussen een kleine bibliotheek met boeken waar ik wat aan heb.
We leren ook van mensen gewoon hier op het dorp. Of van mensen die spontaan aanbieden om hun kennis te delen en ons iets te leren.
Zo hebben we ooit een week lang een professionele weefster hier op vakantie gehad. In die tijd heeft ze me geleerd hoe ik moest weven op mijn grote weefgetouw wat we weer ergens uit een schuur hadden getrokken.
Er zijn zoveel mensen die het leuk vinden om kennis door te geven en dan vooral als het om bijzondere bijna vergeten ambachten en technieken gaat.
Zo ben ik nu horsehair hitching aan het leren. Een oude techniek waarin je bijvoorbeeld riemen maakt van paardenstaartenhaar. Heel bijzonder en ontzettend mooi.

Wat zijn de voordelen en nadelen van het leven zoals jullie het leven?

Voordelen?  Onze vrijheid. je eigen baas baas zijn en je eigen tijdsindeling bepalen. Alles in ons eigen tempo.
Voor Tonnie die problemen heeft met zijn rug, arm en een whiplash is het ideaal dat hij alles in zijn eigen tempo kan doen. Heeft hij een slechte dag dan blijft hij zitten of prutst met een licht karweitje.
Een aantal dingen moeten echt elke dag en dat zijn de dieren, hoe dan ook, en de planten.
Nadeel….  Soms is het lastig om weinig of geen geld te hebben in deze wereld. Dan moeten we creatief zijn. Er zijn pieken en dalen. Periodes dat het heel druk is en tijden dat alles heel rustig is.
En emotionele tijden. Als een dier waar je gek mee bent ziek wordt of doodgaat bijvoorbeeld. Of wanneer je even heel erg bij je familie in Nederland moet zijn terwijl er van alles gebeurd thuis.
Vooral het voorjaar, om alles weer op te starten, is hectisch.
Schapen scheren, tuin inzaaien, lammeren worden geboren.
En in het najaar weer alles winterklaar maken. Oogsten, wecken, slachten. Het is een beetje hollen en stil staan.
Over het wel en wee en onze belevenissen hou ik een blog bij waar ik af en toe een stukje schrijf. Wie wil kan er een kijkje nemen.

http://hobbelenweb.com/

Hoe kijkt jullie familie en achterban in Nederland tegen jullie manier van leven aan?

De familie snapt ons omdat ze ons goed kennen en weten waar wij gelukkig van worden.

Ze zullen zelf lang niet allemaal voor een leven zoals het onze kiezen. Dat is weer iets anders en voor de meesten een stap te ver.

Veel mensen reageren op mijn blog,raken geinspireerd of zijn al bezig die bezig om ook ongeveer zo te gaan leven. En heel veel mensen die het graag zouden willen ergens en veel die het zouden willen.

Ach, en dan heb je de mensen die graag veroordelen en de vreselijkste dingen over ons roepen omdat ze niet meer gewend zijn dan hun eigen aangeveegde stads-stoepje. En natuurlijk drie weken luxe vakantie per jaar. Die dit leven zien als armoede en niet willen of kunnen begrijpen dat wij dat totaal anders ervaren.En nog nooit een slacht hebben meegemaakt en dat wreed vinden maar vaak wel hun supermarkt kipje met smaak opeten…

Hoeveel uur zijn jullie nou per dag ongeveer bezig met alle taakjes en heb je ook tijd voor jezelf?

Dit is een leuke vraag. We zijn altijd vrij, ook als we bezig zijn. Alles wat we doen is ons leven. We werken niet voor een baas zijn leven maar voor ons eigen leven!

Een tijd is er lastig aan te hangen… Op een dag dat alles mee zit en er niks raars of onverwachts gebeurd tussendoor zal het misschien 3 uurtjes zijn.

Maar die dagen zijn zeldzaam. Meestal gebeurt er wel wat. Een ziek dier dat een dierenarts nodig heeft, een hongerige rat of vos die op de kippen en eenden loert, Tonnie die ingeschakeld wordt voor het repareren van een fiets of een grasmaaier, een heleboel wol spinnen op bestelling of opeens de hele dag mensen aan de poort die eieren willen kopen.

Er is altijd wat en dus nooit saai!

En de tijd die we overhebben zitten we eigenlijk ook te knutselen. Tonnie doet meestal de wat technische dingen zoals een motorblok weer aan de praat krijgen of maait het gras hier of bij de voetbalclub en ik zit uren te breien of haken. Of ik spin urenlang terwijl ik lekker naar de tv kijk.

Op de dagen dat er vachten gewassen moeten worden, geslacht wordt of we ingeschakeld worden om elders te helpen voelen we ons ook nog vrij.

Wat missen jullie nou uit Nederland?

In het begin wel bepaalde typische etenswaren uit nederland. Dat is eigenlijk helemaal over. Verder zou ik het zo niet weten. Dus ik denk niks.

Nou ja… Een beetje witlof, daar kan ik soms van kwijlen bij de gedachte alleen. En een hollandse viskraam zou ook wel leuk zijn eenmaal in de maand.

Hoe ziet jullie dagindeling er nou zo’n beetje uit?

We beginnen de dag rond 8 uur met een bakkie aan de keukentafel en vaak hebben we dan even een gesprekje wat er persé gedaan moet worden of niet vergeten moet worden.

Plannen doen we niet erg, want dat loopt meestal ernstig in het honderd dus dat leer je mettertijd wel af.

Dan worden de eenden en kippen los gelaten uit hun nachtverblijven.

Geiten en schapen krijgen lekker hooi. S

In de avond alles weer binnen, waterbakken vullen en voeren. En in de tussentijd zijn we meestal heel druk met van alles en niks. Wol wassen, bijenvolkje vangen, anderen helpen, spinnen, opruimen, repareren, soms visite ontvangen of een boodschapje in de dorpswinkel.

Veel hangt af van hoe het weer is, wat er nodig is of waar we zin in hebben danwel wat er voor onze voeten komt. Geen echte planning dus. We leven met de natuur en dat merken we echt.

Dus jullie komen toch nog in een winkel?

Helaas moeten we ook wel inkopen. Hooi, graan en mais voor de dieren bijvoorbeeld.

We hebben geen boerderij met heel veel grond en machines dus alles zelf verbouwen is niet mogelijk.

Niet alles lukt altijd in de moestuin of kan niet vanwege klimaat.

Soms hebben we wc papier nodig of spullen die je niet makkelijk zelf kan maken zoals zout, suiker of koffie.

We hebben geen varkens of koeien. Een speklap of stukje suddervlees is af en toe ook lekker maar we proberen dat wel te vinden bij een bioboer ofzo.

Als we het niet uit de winkel hoeven te halen, doen we dat. Wel kijken we dan hoe de dieren gehouden worden. Het liefst een varken die zon en gras heeft gezien b.v.

Een lamp of iets dergelijks, kabels dat soort dingen moeten we kopen. Maar we kijken ook veel om ons heen, als we het kunnen ruilen, krijgen of vinden gaat onze voorkeur naar uit.

Zelfvoorzienend leven is leuk maar ik ga geen zonnebloemenveld aanleggen om er 10 liter olie uit te persen met de hand en daarvan dan 9 liter verbruiken voor lampjes. Een beetje luxe mag best!

Waar zijn jullie momenteel allemaal mee bezig?

Ik heb net een opdracht achter de rug met hondewol spinnen voor iemand. Extra centje en bijzondere ervaring.

Tonnie is druk met nieuwe bijen kasten bouwen want die moeten er komen dit jaar. Ik krijg een volk van een imker die ik geholpen heb met haar geiten. Haar geit kon de baby er niet uit krijgen, dat heb ik gedaan en met goed gevolg.

Verder zijn zijn we druk met alpaca en schapen wol  wassen en spinnen om te verkopen.

Maar als je het niet erg vind, ik moet weer aan de slag!

Hartelijk dank Diane! Ik ben weer een stuk wijzer geworden en de lezers vast ook.

 

 

 

 

What do you think?

Written by Daan Van Sloten

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

GIPHY App Key not set. Please check settings

Potten en flessen voor budget wecken en inmaken

Als het toiletpapier op is