Daan
Hallo, stel je even voor!
Ik ben Sonia maar beter bekend onder de naam Piroska, ik ben vijftig jaar en woon sinds 5 jaar in het zuiden van Hongarije.
Hoe ben je daar zo terecht gekomen?
Met mijn man, toen nog. We hadden het erg goed, leefden in luxe en hadden wat kipjes en een moestuin. Na de verhuizing echter liep ons huwelijk al snel spaak.
Ik besloot alleen verder te gaan in Hongarije en kocht van mijn laatste geld een klein oud huisje met een flinke tuin.
Dat was een hele stap!
Ik ben geen mens dat kiest voor zekerheid en saai. Mijn man ging terug naar Nederland en ik moest het opeens zien te rooien zonder inkomen. Ik legde dus een flinke moestuin aan met de zaden die ik nog had en daar moest ik van zien te leven.
Ik werd noodgedwongen zelfvoorzienend en die levensstijl had me altijd al aangetrokken.
En hoe gaat het nu?
Inmiddels zijn er alweer wat jaartjes voorbij en heb ik een nieuwe partner gevonden die nu bij mij woont. We leven zonder vast inkomen, dus het is elke maand maar weer kijken hoeveel we verdiend hebben. De vaste lasten zoals gas en licht, telefoon etc moeten toch ook betaald worden.
Ik verdien wat geld door de verkoop van producten die we zelf gemaakt hebben en zaden uit eigen volledig biologische tuin.
Hij maait bij andere mensen gras en samen doen we aan tuinonderhoudt. In de winter is dat wat lastiger omdat er dan geen echt tuinonderhoudt te doen is.
Sinds kort zijn er ook workshops te volgen bij ons thuis. Dat loopt erg goed. Zelf zeep maken, bruisballen voor in bad, wasmiddel maken maar ook leren destilleren zodat je zelf leert wodka te maken
De workshops gaan uitgebreid worden want het loopt er goed en de mensen zijn meer dan tevreden.
Wat voor dieren hebben jullie?
We hebben ondertussen een flinke kinderboerderij hier. Kippen, geiten, schapen, soms varkens, eenden, katten en honden. Alles is om van te eten behalve natuurlijk onze honden en katten.
We zijn gewend geraakt aan deze manier van leven en zorgen goed voor onszelf en onze dieren!
Hoe bedoel je dat laatste?
Nou, de vriezer ligt weer vol met vlees van eigen slacht. Dieren waarvan je weet dat ze een goed leven gehad hebben en met respect en zo stressloos mogelijk geslacht zijn. Ook weten wat de dieren gegeten hebben en zeker weten dat ze geen medicijnen gehad hebben, zoals antibiotica, vinden wij een fijn gevoel.
Beter biologisch vlees is er nergens te krijgen! We bedanken ze altijd voor hun bestaan als ze geslacht worden. Ook hebben wij alleen onbespoten groente en fruit natuurlijk.
Wij komen de winter wel weer door! Het is gewoon fijn als alles weer lekker loopt en je de wintervoorraad weer ziet groeien.
En de moestuin?
Ja, daar heb ik door omstandigheden dit jaar niet erg veel aan gedaan. Het onkruid staat hoog en als ik pepers of paprika nodig heb dan werk ik me met een machete door het oerwoud heen, hahaha! Maar er groeit wel van alles, dat is het mooie!
Ik verbouw ook wel wat bijzondere dingen en de zaden daarvan verkoop ik dan weer via mijn webshopje. Niks is onbeperkt voorradig want ik heb geen bedrijf. Ik deel gewoon tegen zeer schappelijke prijsjes wat zaden waarvan ik zeker weet dat ze 100% biologisch zijn. Alles uit eigen tuin!
Heb je nog hobbies? Of is daar geen tijd meer voor?
Soms gaan we een dagje naar het Balatonmeer. Ik zon graag en dat is voor mij echt even vakantie. Heerlijk zwemmen, zonnen, lekker eten en even genieten van de rust en het even niks moeten. Voor verdere hobbies is inderdaad weinig tijd overgebleven. Alhoewel… Eigenlijk kun je ook stellen dat mijn manier van leven mijn hobby is geworden!
Hoe was jouw leven vroeger? Voor je naar Hongarije vertrok?
Heel gewoon. Ik woonde in Amsterdam, huisje boompje beestje, en kinderen. Een doodgewone baan van 9 tot 5 en zo.
Toen ik en mijn toenmalige man opeens vertrokken naar Hongarije vond de familie dat wel apart denk ik. Ze kennen me en vinden ondertussen dat het leven helemaal bij mij past en staan er vierkant achter. Ook de kinderen!
Natuurlijk vinden ze het verdrietig dat we elkaar zo weinig meer zien. Mijn ouders zijn ook niet jong meer en natuurlijk is het dan soms heel jammer dat we niet dichterbij elkaar wonen.
Hoe ben je aan je kennis gekomen en welke boeken hebben je geïnspireerd?
Ik heb mijn hele leven al belangstelling gehad voor het buitenleven, de natuur en plantjes. Het eerste van vele boeken waar ik veel aan gehad heb was van Antonio Carluccio – Goes wild.
Ondertussen heb ik heel veel boeken over van alles en nog wat. Een schat aan informatie dus!
Zit er ook wel eens wat tegen?
Ja natuurlijk! Maar dat is vaak een kwestie van even anders denken. Ik heb geleerd, inmiddels, om niet alles te gelijk te willen. Dit jaar bijvoorbeeld heb ik mijn moestuin op een heel laag pitje gezet, gewoon door omstandigheden kon het niet zoals ik wilde. Het kostte wel even om dat los te laten.
Nu staan de brandnetels een meter hoog in de tuin en moet ik de pepers en de tomaten, zoals al gezegd, met een machete gaan zoeken, maar, ze zijn er wel! En nee, het is niet zoals ik wou. Ik heb geleerd niet op te geven maar ook vooral niet te veel van jezelf te verwachten.
Wat maken jullie zoal zelf?
We proberen hier zoveel mogelijk zelf te maken. Zeep van eigen reuzel van de varkens. Ja, die slachten we ook zelf, net als de kippen, eenden en lammeren van schapen en geiten.
Verder maken we wasmiddel van zelfgemaakte zeep, kaarsen, heel veel soorten olie, als Johannesolie, oregano-olie, pepperoil.
Een gedeelte is voor de verkoop en de rest is voor ons zelf.
Hoe moet dat als jullie oud en behoeftig worden?
Mocht ik oud en behoeftig worden, waar ik alleen maar op kan hopen natuurlijk, dan gaat alles op kleinere schaal. Geen varkens meer bijvoorbeeld, dat zijn echt zwijnen! Erg veel en zwaar werk.
Ik denk een kippetje hier of daar en een klein moestuintje… niet te veel werk en alleen voor eigen gebruik. Een luxe leventje zal het waarschijnlijk niet zijn maar dat hebben we ook niet nodig.
Zijn er dingen die je mist?
Ik mis eigenlijk niets uit Nederland, heimwee heb ik al helemaal niet. Het enige wat ik mis, en dat is omdat ik een lekkerbek ben, zijn de toko’s. Er is hier niks Surinaams of Indonesisch te krijgen, geen kruiden uit die regio’s behalve het een en ander als de Lidl een Indische week heeft ofzo. Maar dat tekort is natuurlijk een luxeprobleempje.
Als ik in Nederland ben neem ik altijd iets mee terug en vrienden die hier komen nemen vaak wat voor mij mee. Zelfs haring krijgen we hier soms aangeleverd vanuit Nederland. Dat is best bijzonder! Zit je opeens met vrienden onder de Hongaarse zon een zelf schoongemaakte haring met uitjes weg te happen!
Heb je misschien een website of facebookpagina waar we je kunnen volgen?
Ik heb een website met een webshopje, dit is nog startend en meestal is er alleen in de winter tijd om daar mee aan het werk te gaan. Iedereen is natuurlijk van harte welkom er een kijkje te nemen en wanneer voorradig er zaden te bestellen.
Ik verkoop in kleine hoeveelheden voor hele kleine prijsjes maar als je iets wilt hebben moet je er snel bij zijn want de verkoop ging echt razendsnel!
Voorheen heb ik jaren een blog bij gehouden, van voor de verhuizing naar Hongarije tot mijn scheiding. dat is hier te lezen. Je vind er ook recepten en nog veel meer. Kijk maar eens op PIROSKA IN PAPRIKALAND
En Piroska hoopt er op om ook voor “de andere economie” leuke bijdragen te kunnen gaan schrijven. Ik kan niet anders dan heel erg hopen dat ze bereidt is een maandelijkse column te gaan schrijven over haar belevenissen!
GIPHY App Key not set. Please check settings