Blunders! Altijd leuk om te lezen
Nou ja, soms ook niet… Maar in dit geval ook heel erg nuttig en leerzaam. Wie niet het vermogen heeft logisch te denken en te leren van andermans fouten of de geschiedenis loopt meer gevaar dan wie dat wel kan.
Iedereen ziet zichzelf als weldenkend en intelligent ook al hebben de meeste mensen daar nooit blijk van gegeven. Denken dat je intelligent bent zegt helemaal niks. Denken dat je alles wel door hebt en je jezelf wel kan redden in barre tijden zegt ook niet heel veel.
De situatie zoals die zich ooit voordoet kan erg verschillen van hoe jij het je voorgesteld hebt en er kan altijd meer tegenzitten dan je ingecalculeerd hebt.
En bij sommige mensen loopt logisch denken helemaal spaak al dénken ze dat ze juist vreselijk slim bezig zijn.
Ramp in ramp in ramp in ramp…
Deze blunder is een hele trieste. Ik zal de omstandigheden lichtjes veranderen maar dit is dus een waargebeurd drama van ontwikkelde mensen die in Afrika woonden en werkten.
Man, vrouw, twee jonge kindjes, een dikke 4×4, een jerrycan met drinkwater achterin de auto… Op weg naar bekenden raakte het koppel van de weg af omdat de man dacht een kortere route te weten.
Bedenk dat dit zich afspeelde in de tijd vóór de mobiele telefoon en voor GPS etc. Je had in het gunstigste geval een Michelinkaart…
Anyway, ze bleven rijden in de bloedhitte, de man was niet van zins naar zijn vrouw te luisteren, de kids begonnen te huilen van de dorst en hitte maar de man wist steeds zeker dat het zus en zo was.
De benzine raakte op en van de man moest de vrouw ook bij de auto blijven. Zo had hij het geleerd tenslotte maar aangezien niemand wist dat ze weg waren gegaan werden ze nog lang niet vermist…
De man wilde zo zuinig zijn met het drinkwater dat het hele gezin uitgedroogd en morsdood gevonden werd met een nog bijna volle jerrycan water achterin. Op 100 meter van een weg… Als iemand op het dak van de auto was gaan staan dan hadden ze de weg gezien waar af en toe een auto reed.
De vrouw had nog opgeschreven wat er gebeurd was op een leeg voorblad van haar leesboek. Vergis je niet. Ze raakten in de vroege ochtend van de weg, waren dood voor de avond en werden in de ochtend gevonden toen de opkomende zon op hun ramen scheen…
Een aaneenschakelijng van blunders, foute beslissingen en angst.
Dieptriest.
Gebrek aan humor is niet om te lachen
Bij meerdere scheepsrampen is gebleken dat humor, creativiteit en gezelligheid voor zover mogelijk, de overlevingskansen enorm vergroot.
Als 10 reddingssloepjes met mensen aan boord gevonden worden zijn de mensen die de moed er in hielden, samen zongen, moppen tapten, raadsels oplosten en naar een verhalenverteller luisterden die hoopgevende verhalen vertelde, in veel betere conditie (geestelijk en lichamelijk) dan de mensen in bootjes waar alleen verteld werd dat ze dood zouden gaan, er geen hulp zou komen of veel te laat, waar zingen en verhalen afgekapt werden door moreel ondermijners.
De ellende is dat moreel ondermijners vaak gevolgd worden omdat ze een grote mond hebben en agressief zijn. Mensen denken soms dat dat tekens zijn van kracht en de moreelondermijners zien zichzelf als realisten en willen graag held worden.
Mijn kort door de bocht advies: Mocht je ooit in een extreme situatie belanden en er zitten moreel ondermijners in jouw omgeving, tape hun mond dan af met dubbel kleverige tape of leg ze desnoods met een flinke kaakslag het zwijgen op.
Ga daarna verhalen vertellen, mooie verhalen met een lach er in, moppen waar iedereen om kan lachen en zing net zolang tot iedereen meedoet, al is het maar zachtjes.
Dit is trouwens een uitstekend moment om moppen te gaan leren, verhalen in je hoofd te stampen en teksten van populaire Engelse en Nederlandse liedjes van buiten te leren. Ooit heb je er wat aan.
De verhongerblunder
Deze vond ik ooit shocking, om eerlijk te zijn. Dit is een van de beste blunders in mijn ogen.
Een prepper die honderden pakjes cup a soup en van die chinese noodles (met kleine zakjes olie, smaakstof en chilipoeder bijzitten) waar je alleen heet water bij hoeft te gooien, heeft ingeslagen.
In geval van een ramp is het de bedoeling dat hij én zijn gezin daarvan gaan leven.
De grap is dat in een kommetje Yum Yum noodles ongeveer 76 Kcal zitten. Een mens dat normaal beweegt en doet heeft geloof ik 1200Kcal per dag nodig dus dan heb je aan 12 van die pakjes per persoon per dag nog steeds niet genoeg. Vreet dat maar weg….
En dan is de bedoeling dat voor ontbijt en lunch cup a soep genuttigd gaat worden. Daar zit helemaal niks in. Nou ja, wel veel zout maar niks dat echt je maag vult en energie geeft…
Goedkoop en kant en klaar zegt niet dat het gezond, vullend etc is. Met dit dieet zitten ze na een week al aan elkaars vuile voeten te knagen van de gilhonger…
De basis…
Een vent die ik vaag kende wilde eens een week gaan trainen om te zien of hij tegen de eenzaamheid kon en de juiste skills had.
Rugzakje gepakt met een klein tentje, wat energiebars voor de eerste dag want daarna zou hij het gaan redden van noten, een gestroopt konijntje, opgegraven knolletjes en een gevangen visje, zo was zijn idee.
Een vriend zette hem over de grens af in een Duits bos en zou hem een week later weer daar ophalen. So far so good…
Na uren lopen had hij zijn repen al opgesmikkeld maar dat was geen probleem want hij zag overal bewijs dat het er krioelde van de konijntjes.
In de lichte regen maakte hij diep in het bos zijn kampje. Tentje opgezet, slaapzakje uitgerold… En toen wilde hij een gezellig vuurtje maken om zich bij te warmen maar hij had in alle opwinding vergeten ook maar iets mee te nemen om vuur mee te maken.
En de ramp zwelt aan…
Ach, dan maar de ouderwetse methode. twee stokjes en een hoop wrijving! Maar al het hout was nat, en elke methode die hij kende liep op niks uit. Blunders hebben een moment waarop het begint te dagen bij de blunderaar…
De strikken die hij maakte en plaatste bleven leeg, ongedierte zocht een droog onderkomen in zijn tentje, zijn water raakte op en hij moest regenwater opvangen met zijn regenjas, zijn solar powerbank wilde zijn telefoon niet opladen in het schemer van een druilerig bos en na ik geloof vier dagen heeft hij gek de honger en slaapgebrek zijn boeltje ingepakt en wilde terug lopen naar de oppik plek.
Halverwege had hij amper de energie om zijn tent weer op te zetten. Hij heeft in zijn slaapzak op de niet opgezette tent geslapen en werd zeiknat en ijskoud wakker. Hij heeft zichzelf gedwongen verder te lopen met achterlating van zijn nu loodzware (want zeiknat) slaapzak naar de oppikplaats en toen zijn maat twee dagen later eindelijk kwam vond die hem rochelend en koortsig in de tent op de kale grond naast de kant van de weg.
Een flinke longontsteking en volledig gedesillusioneerd kwam hij terug in de bewoonde wereld. Hij heeft een harde les geleerd en hopelijk leer jij van al zijn blunders…
Behandel ze goed…
Ik sprak ooit met een preppend stel. Nou ja, hij prepte en zij werd onwillig meegesleurd. Ze hebben twee kinderen samen en hij ziet zichzelf als de grote leider terwijl zij hem vaak ziet als de grote lijer.
Hij is bazig, dominant, dwingend, manipulerend… Leuke vent maar als je er een relatie mee hebt denk je er vast anders over.
Wat betreft zijn prepgedoetje waant hij zich heer en meester en probeert zijn gezin af en toe te drillen. De kids rollen dan met hun ogen en zij vraagt zacht of dit nu weer nodig is. Hij dramt door, hij moet iedereen kunnen redden als het zo ver is, hij alleen zal ze erdoorheen slepen met zijn kennis en spullen. Maar dan moeten ze wel precies doen wat hij zegt.
Wie betaald die bepaald, daar komt het op neer. En het is dus zijn voorraad, zijn gear, zijn kennis en, oh heerlijk, ZIJN MACHT!
Zijn vrouw vertrouwde mij voorzichtig toe dat als er een ramp zou komen zij met de kinderen in een strakke lijn de andere kant op zal gaan dan hij beveelt. “Nu gedraagt hij zich nog redelijk normaal tot het over preppen gaat maar stel dat er echt iets gebeurd dan loop ik nog liever een radioactieve wolk in dan dat ik met een ons terroriserend despootje blijf zitten die bevelen schreeuwt en volledige gehoorzaamheid eist”.
Dus als je plannen hebt, maak dan niet dezelfde blunders. Wil jij je gezin niet kwijt in slechte tijden dan kun je maar beter beginnen ze vooral goed te behandelen in plaats van ze weg te jagen met (militair) wangedrag.
Hebben, houwe, strontje kauwen
Geen idee waarom maar dit zeiden we vroeger en geen idee waarom ik me dit nu herinner.
Ik moest eraan denken bij het sneue verhaal van de man die oh zo voorbereidt was en vele jerrycans diesel opgeslagen had. Ooit gekocht toen de dieselprijs laag was voor dure tijden.
Toen de dure tijden aanbraken en hij ook nog zijn baan kwijtraakte besloot hij rustig aan de diesel te gaan gebruiken. Slim toch?
Helaas pakte het anders uit. De diesel was voorbij de houdbaarheidsdatum en de auto kwam er geen meter mee vooruit.
Als je diesel op wil slaan dan zul je de houdbaarheid moeten verlengen.
De houdbaarheid van brandstoffen is verbazingwekkend kort. 6 maanden bij een temperatuur van 20 graden celsius! Nu snap je wel dat die arme man zijn flinke voorraad diesel na een paar jaar niks meer waard was…. Klik hier om een artikel over de houdbaarheid van brandstof te lezen
En klik hieronder om te zien wat je kunt doen.
Vluchttasje…
Deze bezorgde mij en anderen ooit de slappe lach.
De meeste preppers hebben een B.O.B. Dat is de afkorting van Bug Out Bag oftewel vluchttas.
In die tas zit van alles wat belangrijk is om een tijdje te moeten overleven als je onverhoopt je huis moet ontvluchten. Net iets uitgebreider dan een dameshandtas, zeg maar.
Maar goed, de meeste preppers gebruiken er een rugzakje voor. Of een rugzak.
In dit geval gaat het om een mijnheer met een kantoorbaan die in geen jaren gesport heeft of zelfs maar gewandeld. Maar hij kocht een rugzak en vulde het met alles wat hij nodig dacht te hebben als de pleuris uit zou breken en hij de bossen in moest vluchten.
Een opvouwbaar legerschepje, een gasbrandertje, een waterfilter, een fles, een bord, een kom, een mok, een handig besteksetje voor reizigers, een handdoek, een set schone kleding, een zeil om onder te liggen en een slaapzakje, en ga zo maar door.
Ramvol zat de rugzak melde hij trots
Toen kreeg hij de geest. Andere preppers lieten zien hoe ze met hun B.O.B. naar hun veilige plek wandelden dus hij wilde dat ook. Hij zag het als een mooie oefening dus hij ging ook wandelen met zijn mooie nieuwe rugzak. Tijdens de grote vakantie besloot hij naar een naburig natuurgebied te wandelen.
Idee een tien!
Hij hees het ding op zijn rug, stapte in de lift en wandelde de flat uit. Zijn knietjes kraakten, zijn enkels knierpsten en hij had het idee dat hij voorover moest hangen om overeind te blijven. Aan het eind van de straat (!) besloot hij dat er iets niet goed was en keerde hij terug naar huis.
Info gevraagd in de groep en een slimme prepper stelde voor de volle rugzak eens op de weegschaal te zetten. Daar bleek het probleem te zitten! Zijn rugzak was maar liefst iets van 55 kilo!! Ik schiet weer in de lach…
Dat veroorzaakte nogal wat gegil en gelach in de groep van toen want na even zoeken waren we erachter dat je een rugzak nooit zwaarder moet maken dan maximaal 20% van je eigen gewicht moet maken. En dat is dan al zwaar. Minder is beter, zeker wanneer je niet oersterk en topfit bent.
Hij heeft meteen geleerd hoe je een rugzak juist inpakt. En ik dus ook
Vergeet nooit te lachen om jezelf. En mocht je jezelf en je verhaal herkennen treur dan niet. Je naam is niet genoemd en zal ik ook niet noemen. Om eerlijk te zijn heb ik van maar één verhaal nog een naam, de rest ben ik allang geleden vergeten.
Volgende keer gaan we even smakelijk lachen om de zelfvoorzieners!
GIPHY App Key not set. Please check settings